Hoofdstuk 4: Legian/Seminyak

Wat hebben we heerlijk genoten tijdens ons verblijf in de villa in Pekutatan en wat een prachtige omgeving. Je hebt hier werkelijk het gevoel alsof he op een onbewoond gedeelte van Bali zit met alleen maar de bulderende zee als achtergrondgeluid. Wat kunnen die golven tekeer gaan zeg. We hebben de afgelopen dagen veel lange strandwandelingen gemaakt op het zwarte strand daar, kilometers kun je hier lopen zonder iemand tegen te komen. Michael was helemaal in zijn element want hij vond de mooiste schelpen op het strand. Het eten was trouwens keer op keer geweldig in ons hotel. Als verrassing had de marketing manager voor ons op de laatste avond een tafel laten opmaken op een verhoging verderop in de tuin. Het paadje ernaartoe was verlicht dmv kaarsjes en bedjes met bloemen. Het was net alsof we een soort van honeymoon gevoel kregen. Ontzettend lief. Het diner bij kaarslicht was erg romantisch. De volgende dag werden we om 12.30 uur opgehaald voor ons vertrek richting ons laatste hotel in Canggu. Qua afstand niet zover maar uiteindelijk tegen een uur of half vier hier gearriveerd. Het leek trouwens alsof ze verrast westen met onze komst, een beetje overdonderd waren ze. Het bleek dat ze teveel mensen hadden voor hun accomodaties. De baas Sudi bracht het heel mooi en vertelde dat wij de mysterie room kregen, dat was een huisje op 10 minuten loopafstand van het complex met een eigen tuin en pool. Nou dat klonk ons natuurlijk in eerste instantie als muziek in de oren, totdat wij aankwamen. Tjonge wat een afknapper, tenminste voor ons als toch wel verwende toeristen. Het huisje was prachtig maar lag vreselijk afgelegen in het groen met in de tuin een zwembadje wat er niet aantrekkelijk uitzag. Moest nog worden schoongemaakt, er waren in de haast maar wat chloortabletten in gegooid, aftandse bedjes met afgeschreven matrassen. Nee daar werden wij niet gelukkig van. Het huisje zelf was prachtig authentiek maar erg donker van binnen. Ik was bang en keek goed om me heen wat ik hier zou kunnen verwachten qua ongedierte. Nee echt veel vertrouwen had ik er niet in. Maar we zouden hier eerst een nachtje moeten slapen en dan morgen beslissen of we toch wilden slapen op een andere kamer op het complex omdat de volgende dag 3 mensen zouden uitchecken. 'S avonds in het hotel wat gegeten en met de auto teruggebracht naar ons huisje door de baas himself. We zagen op de veranda een mega sprinkhaan/krekel zitten, brrr zelfs Michael ging er met een bochtje omheen. Tja dat werd een lange nacht.... De volgende ochtend erg vroeg wakker en meteen de koffer weer klaargezet voor transport terug en een andere kamer gekozen. Daar aangekomen zag het er al wel wat beter uit maar het lag vlakbij volgens mij woningen van Balinezen en we hadden op die plek enorm veel overlast van blaffende honden. Geen 2 of 3 maar een gele roedel die echt tot diep in de nacht een openlucht concert gaven, tja dilemma. En op zo'n moment moet je je af gaan vragen wat doen we nu? Toen toch maar voor onszelf besloten dat we gaan vertrekken en hebben toen een nieuw hotel gezocht in de buurt. Uitgecheckt na een lang gesprek te hebben gehad met de vervangende manager omdat Sudi er niet was. En uiteindelijk kwamen we dan donderdagmiddag om 13.30 uur aan in ons hotel op de geens van Legian en Seminyak. Een mooi hotel dat in het centrum ligt en op 5 minuutjes lopen van het strand. We zijn meteen de zwemkleding aan gaan doen en gewapend en al met handdoek en zonnecrème richting het strand gelopen. Tjonge tjonge wat een verademing, heerlijk briesje en wat een bedrijvigheid hier. Veel gezinnen met kids, maar ook ceel Australiërs die allemaal de hoge golven willen bedwingen met hun plankje. Je kunt je hier wat dat betreft uren vermaken met het gluren naar zoveel verschillende mensen. De komende dagen zullen we hier verblijven totdat we dinsdagavond ons klaar moeten maken voor de terugreis naar huis.